کد مطلب:312388 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:205
عباس در نگاه اصحاب پیامبر و علی
كلامی از میثم تمار، بزرگ یاور علی (ع) نقل شده است كه در آن ماجرای كربلا و شهادت امام حسین (ع) و یاران او را برای شخصی به نام جبلة بیان می كند. میثم، او كه شاگرد علی (ع) و درس آموز با اخلاص اوست، آنچه پیرامون كربلا می داند و می گوید، از علی (ع) آموخته است [1] و هنوز روزهایی تا محرم سال شصت مانده است كه خبر می دهد:
[ صفحه 265]
و الله لتقتل هذه الامة ابن نبیها فی المحرم لعشر یمضین منه... یا جبلة! اعلمی ان الحسین بن علی سیدالشهداء یوم القیامة و لاصحابه علی سائر الشهداء درجة [2] .
به خدا قسم، این امت فرزند پیامبر خود را در دهم محرم می كشد...ای جبله! بدان كه حسین بن علی (ع) در روز قیامت سرور شهیدان است و اصحاب او بر دیگر شهیدان برتری دارند.
میثم كه خود از تبار شهیدان علومی است، اصحاب حسین (ع) را شهیدانی برتر از دیگر شهیدان اسلام می داند. و روشن است كه سر سلسله ی یاران حسین (ع)، عباس (ع) طلایه دار شهیدان حسینی است.
ابن عباس در نامه ای به پاسخ یزید كه او را دعوت به یاری كرده بود چنین نوشت:
... انك تسألنی نصرتك و تحثنی علی ودك و قد قتلت حسینا و فتیان عبدالمطلب مصابیح الهدی و نجوم الاعلام غادرتهم خیولك بامرك فی صعید واحد مرملین بالدماء، مسلوبین بالعراء، لا مكفنین و لا موسدین... [3] .
از من می خواهی كه تو را یاری كنم و مرا به دوستی با خودت برمی انگیزی. ولی تو كسی هستی كه حسین را كشتی و نیز جوانان عبدالمطلب، چراغ های هدایت و ستاره های درخشان را. بر آنان اسب تازانده ای، در حالی كه در خون غلتیده بودند و برهنه و بی كفن.
ابن عباس یاران حسین (ع) را روشنی بخشان راه هدایت و ستارگان نشان دهنده ی كمال معرفی می كند. او این شناخت و معرفت به حسین (ع) و یاوران او را گذشته از آن كه از زبان مولای خود امیرمؤمنان (ع) شنیده است، از ارتباط با حسین (ع) و عباس (ع) نیز به دست آورده است.
[ صفحه 266]
حسن بصری نیز گرچه نتوانست از گروه پیروان خالص امیرمؤمنان علی (ع) باشد، ولی در كلامی چنین زبان به ستایش خاندان حسین (ع) گشوده است:
قتل مع الحسین بن علی (ع) ستة عشر من اهل بیته ما كان لهم علی وجه الارض شبیه [4] .
به همراه حسین بن علی (ع) شانزده تن از خاندانش كشته شدند كه بر روی زمین مانندی نداشتند.
در روایتی از امام رضا (ع) نیز خواندیم:
و قتل معه من اهل بیته ثمانیة عشر رجلا مالهم فی الارض شبیهون [5] .
از خاندانش هجده مرد با او كشته شدند كه روی زمین مانندی ندارند.
تعبیر «یاران بی همانند» تصویری گویا از یاوران حسین (ع) است و عباس (ع) یاوری بی مانند در بین آن یاران بی همانند است.
[ صفحه 265]
و الله لتقتل هذه الامة ابن نبیها فی المحرم لعشر یمضین منه... یا جبلة! اعلمی ان الحسین بن علی سیدالشهداء یوم القیامة و لاصحابه علی سائر الشهداء درجة [2] .
به خدا قسم، این امت فرزند پیامبر خود را در دهم محرم می كشد...ای جبله! بدان كه حسین بن علی (ع) در روز قیامت سرور شهیدان است و اصحاب او بر دیگر شهیدان برتری دارند.
میثم كه خود از تبار شهیدان علومی است، اصحاب حسین (ع) را شهیدانی برتر از دیگر شهیدان اسلام می داند. و روشن است كه سر سلسله ی یاران حسین (ع)، عباس (ع) طلایه دار شهیدان حسینی است.
ابن عباس در نامه ای به پاسخ یزید كه او را دعوت به یاری كرده بود چنین نوشت:
... انك تسألنی نصرتك و تحثنی علی ودك و قد قتلت حسینا و فتیان عبدالمطلب مصابیح الهدی و نجوم الاعلام غادرتهم خیولك بامرك فی صعید واحد مرملین بالدماء، مسلوبین بالعراء، لا مكفنین و لا موسدین... [3] .
از من می خواهی كه تو را یاری كنم و مرا به دوستی با خودت برمی انگیزی. ولی تو كسی هستی كه حسین را كشتی و نیز جوانان عبدالمطلب، چراغ های هدایت و ستاره های درخشان را. بر آنان اسب تازانده ای، در حالی كه در خون غلتیده بودند و برهنه و بی كفن.
ابن عباس یاران حسین (ع) را روشنی بخشان راه هدایت و ستارگان نشان دهنده ی كمال معرفی می كند. او این شناخت و معرفت به حسین (ع) و یاوران او را گذشته از آن كه از زبان مولای خود امیرمؤمنان (ع) شنیده است، از ارتباط با حسین (ع) و عباس (ع) نیز به دست آورده است.
[ صفحه 266]
حسن بصری نیز گرچه نتوانست از گروه پیروان خالص امیرمؤمنان علی (ع) باشد، ولی در كلامی چنین زبان به ستایش خاندان حسین (ع) گشوده است:
قتل مع الحسین بن علی (ع) ستة عشر من اهل بیته ما كان لهم علی وجه الارض شبیه [4] .
به همراه حسین بن علی (ع) شانزده تن از خاندانش كشته شدند كه بر روی زمین مانندی نداشتند.
در روایتی از امام رضا (ع) نیز خواندیم:
و قتل معه من اهل بیته ثمانیة عشر رجلا مالهم فی الارض شبیهون [5] .
از خاندانش هجده مرد با او كشته شدند كه روی زمین مانندی ندارند.
تعبیر «یاران بی همانند» تصویری گویا از یاوران حسین (ع) است و عباس (ع) یاوری بی مانند در بین آن یاران بی همانند است.
[1] در بخشي از همين روايت ميثم به اين نكته اشاره مي كند.
[2] بحارالانوار، ج 45، ص 202.
[3] همان، ج 45، ص 323.
[4] بحارالانوار، ج 45، ص 64.
[5] همان، ج 44، ص 285 و همين كتاب، ص 240.